Ik deed gymnasium, studeerde Klassieke Talen en werd vervolgens zanger en gitarist in Oslo (Noorwegen). Dit laatste tot ieders verrassing. Vooral die van mezelf.
Na drie jaren als muzikant maakte ik van verrassen mijn beroep: ik ging terug naar Nederland en werd... professioneel goochelaar. Gezien mijn verleden als studiebol waren mijn ouders nogal verbaasd. Gelukkig was mijn publiek dat ook.
Ik ontdekte dat ik humor een steeds leuker aspect aan optreden vond en ik besloot om aan een cabaretfestival mee te doen. En zowaar, ik kwam in de finale terecht! Dat was het Amsterdams Kleinkunst Festival, een landelijk festival waar bijvoorbeeld ook grote namen als Van der Laan en Woe, Yentl en De Boer en Stefano Keizers zijn doorgebroken. Ik won daar Zilver.
Ik miste na een paar jaar in het "theatercabaret" echter iets wat voor mij enorm belangrijk is: het gevoel om deel uit te maken van gezamenlijke projecten. Ik hou ervan om me onderdeel te voelen van een team en samen een doel na te streven. Maar ja, hoe doe je dat in cabaret? Toen stuitte ik toen op de wereld van het "cabaret-op-maat": samen brainstormen en plannen maken, samen toeleven naar de uitvoering en samen het succes vieren. Veel "theatercabaretiers" kijken er een beetje op neer, maar ik ben na ruim vijftien jaar nog steeds even enthousiast! Ik geniet van de voorbespreking tot aan het optreden. En ik ben er knettergoed in geworden. Daar geniet ik ook van!
“Een hele kunst: 1500 mensen van een zeer diverse achtergrond allemaal weten te boeien en vermaken, met nota bene de premier erbij.”
Drs. Jaap Smit, voorzitter Slachtofferhulp Nederland (h.t. president Vakcentrale CNV)
“De fakespeech van Maartenviel bij onze 200 deelnemers enorm in de smaak. Het leuke is dat iedereen aan het begin daadwerkelijk op het verkeerde been wordt gezet."
Drs. E. Berkx, projecleider jaarlijks congres Benchmarking Operatiekamercomplexen v/d 8 Nederlandse universitair medische centra